11 Aralık 2009 Cuma

BiZiM çOcUkLaR


Bu bir 'Bizim Çocuklar' manifestosudur aslında. Bizim çocuklar medya arka bahçelerinin Don Kişotlarıdır. Sunulanı kabul etmek yerine reddetmeyi seçerler. Apolet gibi taşımazlar kendilerine sunulan her şeyi. Bireysel ahlakları, her türlü toplumsal ve güdüsel ahlaktan daha üstündür. Maskesizdirler ve de efendisizdirler.O yüzden medyanın ön bahçelerinde göremezsiniz onları. Ne zaman ön bahçeye çıksalar kısarlar seslerini, boğmak isterler. Para ve meta ekmez onlar. İnsan ekerler. Bireysel becerileri, yetenekleri ve zekaları hep üstündür. Çünkü hayatın kaynağından beslenirler. Seyirci değildirler, katılımcıdırlar. Kendilerine nasıl davranılmasını istiyorlarsa başkalarına da öyle davranırlar. Yürekli ve vicdanlı insandırlar. Başkalarının kötülüğüne neden olmaktansa, kendilerine zarar verirler.Aldatmanın, yalan söylemenin dolap çevirmenin, kurnazlık etmenin kendilerini küçülteceğini bilirler. Aşkı da bilirler, sevgiyi de. Dostturlar, arkadaştırlar, sevgilidirler ama hepsinden önemlisi insandırlar.Bir insanı yargılamak yerine fikri yargılarlar. Yaşadığımız dünyada en kolayı ruhunu satmaktır. Bizim çocuklar zor olanı tercih eder, ruhlarını korurlar.Vücudun ve ruhun bütün işlevlerinin bireysel ve özel olduğunu bilirler. O yüzden devretmezler. Yaratıcıdırlar, elden düşmeci değildirler."Ben demiştim oldu" duygusunun keyfini sürmek için insanlara kara çalmazlar. İtaaatten başka hiçbir şey öğrenmemiş insanlardan sınırsız itaaat görmenin zevkini tatmak istemezler. Gemileri bir yerlere gitmek için değil, bir yerlerden uzaklaşmak içindir. Oyunu sahnede oynamazlar. Oyunu seyircilerin kalbinde oynarlar.Ekipçi değildirler ama ekip ruhunu bilirler. İnsani olan herşeye sağ gösterip sol vuran sahte hümanistlerin ahlak duvarıdır onlar. Medya'da bizim çocukların karşısına bir set çıkanlar Sol'dan darbelilerdir. Bir Püritan gibi 'Bizim Çocuklar' avına çıkarlar haber merkezlerinde. Ahlak duvarına toslamaktan korkarlar ve onun için yok etmek isterler. Kendi ahlaksızlıklarını ve başarısızlıklarını örtmek için huysuz, geçimsiz ve kavgacı ilan ederler...Haber merkezlerinde ne yaşanıyorsa bilin ki "Bizim Çocukların" ya hiç olmaması ya da çok az kalmasındandır. Bakın haber merkezlerine eğer Bizim Çocuklar yoksa, yaşadığınız cehennem o yüzdendir. Bizim çocukların yoklukları cehennemin öbür adıdır.

2 yorum:

  1. Ağladım göz yaşlarım döndü denize
    Ben derdimi kimseye söyleyemedim
    Kurşunlara gelirken arka mahlede
    Düştüm de yerlere bir of demedim

    YanıtlaSil
  2. e.ö dedi ki;

    yıllar önce yaşanıp yazılanların, günümüz dünyasında da geçerli olması ne kadar üzücü. demek ki; kimsenin, işine gelmeyeni anlamaya niyeti yok...

    YanıtlaSil