Bu işte bir ineklik var !

Vay... vay...vay ki vay. Gülsüm İnek böyle inletti beni. Hani şu Atatürk büstünü kırıp sürgüne gönderilen sonra da satılan Gülsüm inek. Olayı bilmeyenler için kısa bir özetliyeyim önce. Gülsüm inek otlamaya çıktığı sırada sahibinin elinden fırlayıp gidiyor. İnek de olsa özgürlüğün keyfiyle lay lay lom dolaşıyor. Destursuz ilkokul bahçesine girince olan oluyor. Gülsüm inek atatürk büstünü kırıyor. Bak şimdi yazarken aklıma geldi. Acaba başkaları kırıp Gülsüm ineğin üstüne atmış olabilir mi. Bir köylü kurnazlığı mı acaba. Neyse bırakalım bu komlo paranoyaklığını işin özüne demir atalım. Velhasıl büst kırılıyor. Sahibi durumu öğreniyor. Köyde herkes şaşkın. Bir de soruşturma başlayınca , Gülsüm ineği uzak bir köye sürgüne yolluyor. Kendi, ağzından açıklaması da aynen şöyle. “Her gün yaptığı gibi otlaması için dışarı çıkardığım inek elimden kaçarak uzaklaştı. Yakalamak için peşinden gittiğim sırada okulun öğrencileri ineğin bahçedeki büstü kırdığını söyledi. Olaya çok üzüldük. Ardından büstün kırılması nedeniyle soruşturma başladığını duyduk. Köye gelerek ifadelerimizi aldılar. Neredeyse tüm köylünün ifadesi alındı. Kabahatli olan bir hayvandı. Kasıt olmadığını söylesek de köylüler bizim ceza alacağımızı söyledi. Bu nedenle korktuğumuz için soruşturmaya sebep olan inekten kurtulmaya karar verdik”

Hadi bakalım 15 puanlık uzman sorusu şu. Gülsüm ineği hangi zihniyet sürgün etti? Yanıtlar muhtelif olacak. Hiç derdim değil. Koca Atatürk’ün yarattığı ülkeye bak. Totaliter rejimlere bile rahmet okutacak korku imparatorluğuna bak. Atatürkçülüğü putlaştıran zihniyetin yarattığı tabloya bak. Bak oğlu bak. Trene bakar gibi bak. Oysa Gülsüm inek inekliğinden kırıyor. İnek işte. İnekliğin lüzumu var mı? Gülsüm inek’in sahibi korkacağına sadece üzülmeliydi. Ona bu ülkeyi bahşeden adamın heykeli kırıldığı için. Köy ahalisi toplanıp korkudan değil sevgiden yeni bir heykel kondurmalıydı okul bahcesine. Sözün özü şu: korkmak yerine sadece üzülmeliydi. Ama bize hep korkmayı öğretiyorlar sevmeyi değil....