Uçaktan tırsmak

Kuş gibi ordan oraya uçanlar beni anlamaz. Zaten onlarla da işim olmaz. Karada, denizde 10 kaplan gücünde olan ben uçak diyince tüylerim diken diken oluyor. Bakın yazarken bile oldu. Kaç gündür cehennem azabı çekiyorum. Siz bu yazıyı okuduğunuzda ben uçağa binip attaaa ecnebi ellerine varmış olacağım. Tabi son anda havaalanından kaçmazsam. Garip bir şey bu uçak tırsması. Karizmayı çizmeden nasıl kaçsam acaba havaalanından. Hasta numarası yapsam. Benim oyunculuk da reklam filminde elleriyle düüüt otobüs süren futbol yorumcularından hallice olur. Yediremem. Birden agresiflik yapıp arıza çıkarsam. Dalsam önüme gelene. Şimdi olmadık birine denk geliriz rezalet çıkar. Gözaltı karakol marakol, cık bu da olmaz. Birden vatansever kesilsem. ‘Misak-ı milli sınırları dışına çıkmam ben. Batı bize yamuk yapıyor ne işim var oralarda. Ülkemi seviyorum’ desem. Bu sefer de Ergenekoncu-ulusalcı-darbeci solcu sanılıp kahraman yapılmak var. Hadi miting miting gez dolaş ahkam kes. Bu da uymadı. Uçaktan Tırsanlar Derneği (UTD) çevreyi kirletiyor kılıfıyla tüm uçakları seferden çektirse, ulan böyle bir dernek de yok. Etrafımda da iyi ki dostlarım var. ‘Olum senin kalp sakat kesin gidersin bu sefer’, ‘Boyundan posundan makamından utan. Ayıp’, ‘Hişştt artık pilot olursun sen’ , ‘Abi sen uçmuşsun. kihh, kiiihh’. Çoook gerginim çok. Bu ne yalnızlıktır. Hüseyin Üzmez’e gösterilen şefkatin binde biri bile yok. Lanet olsun içimdeki arkadaş sevgisine. Ne yapsam ne etsem. Medet yahu.